ช่างทันตกรรม รุ่น 17
ปัจจุบัน : กรรมการผู้จัดการ บจก.สายน้ำทิพย์เด็นตอลแลบอราตอรี่

จุดเริ่มต้น…
ในความรู้สึกส่วนตัวคงต้องบอกว่า น่าจะเป็นชะตาลิขิต…หลังจากที่เรียนจบ ป.ตรี ในปี พ.ศ.2542 จากคณะบริหารธุรกิจ วิทยาลัยนานาชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล (MUIC) เพื่อนๆ ก็แยกย้ายกันไปเรียนต่อ ป.โท ทั้งในและต่างประเทศ ซึ่งในหัวตอนนั้นก็มีทั้งแนวคิดที่จะลองหางานทำก่อนดีหรือไปเรียนต่อดี แต่ก็ฉุกคิดได้ว่าหากเราจะต้องสานต่อธุรกิจของครอบครัวจริงๆ ก็ควรจะต้องเรียนอะไรที่เกี่ยวข้องโดยตรงเลย เพื่อจะได้ไม่เสียเวลามากเกินไป คุณพ่อ (พล.ร.ท.ทพ.สุรัตน์ นัยสวัสดิ์) จึงแนะให้มาลองสมัครสอบเพื่อเข้าเรียนหลักสูตรช่างทันตกรรม โรงเรียนเทคโนโลยีทันตกรรม คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ซึ่งเป็นหลักสูตรประกาศนียบัตร 2 ปี พอเรียนจบก็เข้ามาทำงานช่วยคุณพ่อบริหารห้องแลป ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

ความผูกพัน ความประทับใจ…
อยากบอกว่า ตอนเรียนช่างฯ 2 ปี รู้สึกสนุก อบอุ่น ได้ความรู้รอบด้าน รวมถึงประสบการณ์ที่หลากหลาย เมื่อเทียบกับตอนเรียน ปริญญาตรี เพราะสิ่งที่แตกต่างคือ การเรียนที่ไม่ใช่เรียนเเค่ในห้องบรรยายอย่างเดียว จะต้องลงแลปทำงานภาคปฏิบัติด้วย และด้วยเพื่อนๆในรุ่นมีหลายวัย เราก็ช่วยกันเรียนอย่างเต็มที่ ไม่เข้าใจอะไรติดขัดอะไร ก็ปรึกษากันรวมถึงพากันไปขอความรู้จากพี่ช่างที่อยู่ตามภาคต่างๆ นั่งทำแลปกันถึงสองสามทุ่มเป็นประจำ ประมาณว่าลุงไม่ปิดตึกไล่เราก็ไม่เลิก ใกล้สอบก็ช่วยกันติว เลยมีความผูกพันกันทั้งรุ่นพี่ รุ่นน้อง รวมถึงครูบาอาจารย์ จึงเป็น 2 ปี ที่ผ่านไปเร็ว และประทับใจมากๆจนถึงทุกวันนี้

หลังจากที่เรียนจบแล้ว…
ในความเป็นช่างทันตกรรม ก็คงมีทั้งวิชาการ ทักษะ และรวมถึงเทคโนโลยี ที่ต้องเรียนรู้และพัฒนาตนเองไม่จบไม่สิ้น และการเรียนสมัยนี้ไม่ได้จำกัดอยู่ในห้องเรียนอีกต่อไป จึงหาโอกาสเดินทางไปเพิ่มเติมองค์ความรู้ในโอกาสต่างๆ เช่น งานประชุมวิชาการ งานแสดงเทคโนโลยีและสินค้า หรือการฝึกอบรมภาคปฏิบัติ Hands on ที่สถาบัน หรือที่บริษัททางทันตกรรมชั้นนำต่างๆจัดขึ้น ทั้งที่ต่างประเทศและภายในประเทศ ซึ่งในสมัยนี้ก็มีสมาคมในวงการทันตกรรมไทยมากมาย และอาจารย์ทันตแพทย์ที่มี ความรู้ความสามารถไม่แพ้ต่างชาติหลายท่าน จัดคอร์สอบรมที่เราสามารถไปเพิ่มพูนความรู้ได้อยู่ตลอดเวลา

ได้แวะเวียนเข้ามาคณะบ้างไหม…
ช่วงแรกๆที่เรียนจบไปใหม่ๆ ก็ได้แวะเข้ามาร่วมงานสำคัญๆ ของโรงเรียนฯบ้าง และยังมีโอกาสได้ทำกิจกรรมของชมรมช่างทันตกรรมในสมัยนั้นอย่างต่อเนื่อง และตั้งแต่ปี พ.ศ.2552 เป็นต้นมา ก็ได้เข้ามาที่คณะบ่อยมากขึ้น เพราะได้รับการทาบทามจาก อ.สุทัศน์ จิตรชื่น ให้เข้ามาช่วยสอนน้องช่างฯ ปี 2 ในหัวข้อการจัดการห้องปฏิบัติการทันตกรรม และหัวข้ออื่นๆตามที่ได้รับมอบหมาย จำได้ว่าช่วงหนึ่งยังได้มีโอกาสมาบรรยายให้แก่หลักสูตรเทคโนโลยีทันตกรรมอีกด้วย
นอกจากนั้นยังได้รับเกียรติเชิญเป็นวิทยากรบรรยายในวาระต่างๆ เช่น งานปัจฉิมนิเทศ งานสถาปนาโรงเรียนฯ และร่วมเป็นเกียรติในพิธีมอบประกาศนียบัตร ยิ่งไปกว่านั้น ได้รับแต่งตั้งให้เป็นคณะกรรมการพัฒนาหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาช่างทันตกรรมอีกด้วย
กลายเป็นในแต่ละปี ได้เข้ามาที่คณะฯ หลายครั้งทีเดียว ตอนเรียนก็ว่าผูกพันแล้ว เรียนจบแล้ว ก็ยิ่งผูกพันเข้าไปอีก :)

อยากขอบคุณสถาบันนี้อย่างไร…
ผมอยากขอบคุณมา ณ โอกาสนี้ คงไม่ใช่เพียงแค่สำหรับตัวผม แต่ขออนุญาตพูดแทนศิษย์เก่าทุกท่าน
ขอขอบพระคุณโรงเรียนฯ คณาจารย์ทันตแพทย์ อาจารย์ช่างทันตกรรม และพี่ช่างฯทุกๆท่าน ที่ได้ถ่ายทอดวิชาความรู้ให้แก่ “ช่างทันตกรรม มหิดล” ตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน นอกจากพวกเรามีอาชีพที่มั่นคงแล้ว เรายังมีโอกาสได้เป็นเบื้องหลัง เป็นส่วนหนึ่งของความสำเร็จของทันตแพทย์ เพื่อให้ผู้ป่วยได้มีรอยยิ้ม ได้มีอุปกรณ์ เครื่องมือ และฟันเทียมที่ดีที่สุด ตรงตามหลักวิชาการมากที่สุด แค่นี้ผมก็เชื่อว่าลักษณะงานของเรา ก็เปรียบเสมือนการทำบุญอยู่เป็นเนืองๆแล้ว ผมมั่นใจเหลือเกินว่า พวกเราทุกคนมีความภาคภูมิใจในการเป็น ศิษย์เก่า “ช่างทันตกรรม มหิดล”