“ขอแสดงความยินดี ทันตแพทย์สุทธินาถ ตั้งฑิกุล ได้รับรางวัลบัณฑิตทันตแพทยศาสตร์ดีเยี่ยม
ของมูลนิธิสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก ประจำปี 2564″

รางวัลบัณฑิตทันตแพทยศาสตร์ดีเยี่ยม เป็นรางวัลที่มูลนิธิสมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก
มอบให้บัณฑิตทันตแพทยศาสตร์มีผลงานดีเด่นเป็นที่ประจักษ์ มีคุณสมบัติเหมาะสมตามแนวทางที่
สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร อดุลยเดชวิกรม พระบรมราชชนก “พระบิดาแห่งการแพทย์ไทย” ได้ทรงวางแนวทางไว้
เพื่อเป็นกำลังใจ และเป็นเครื่องเตือนใจให้คงความดีไว้ต่อไป ซึ่งเราจะไปทำความรู้จักกับทันตแพทย์คนเก่งกันค่ะ

เคล็ดลับในการเรียน

ส่วนตัวจะเป็นคนเชื่อในการมี Work-Life Balance มากๆครับ ถ้าเปรียบเทียบเป็นช่วงตอนเรียนคงต้องพูดว่าเป็น Learn-Life Balance ก็คือตั้งใจเรียน ทำให้เต็มที่ที่สุด แต่อย่าลืมความสุขในการมีชีวิต เวลาเรียนผมก็จะเข้าเรียนเสมอ แทบจะทุกเลคเชอร์ เนื่องจากเป็นคนคิดว่า การต้องมาเรียนบทเรียนซ้ำ นอกห้องเรียนทำให้เสียเวลามากกว่าในห้องเรียน หากมีคำถามอะไรก็สามารถถามอาจารย์ได้ภายในห้องทันที ไม่ต้องค้นคว้าเพิ่มเติม โดยที่เราไม่แน่ใจคำตอบอีกด้วย นอกจากพยายามเข้าเรียนตลอดแล้ว ก็จะเป็นคนวางแผนชีวิตล่วงหน้าเสมอครับ ไม่ว่าจะเป็นช่วงก่อนการทำคนไข้ ก็จะวางแผนการอ่านหนังสือของตัวเอง ว่าตารางสอบเมื่อไหร่ จะใช้เวลาอ่านวิชานี้เท่าไหร่ อ่านทันหรือไม่ มีเวลาทบทวนหรือเปล่า ส่วนถ้าเป็นช่วงที่ทำคนไข้แล้ว ก็จะวางแผนชีวิตตัวเองล่วงหน้า 2 อาทิตย์ เสมอ ว่าจะทำอะไร นัดคนไข้คนไหน ขั้นตอนใด และจะทันสำหรับทั้งหมดที่ต้องทำภายในเทอมนี้หรือไม่ การที่เราวางแผนชีวิตตัวเองล่วงหน้า มันเหมือนการจำลองไปแล้วว่า 2 อาทิตย์ ข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น หากเกิดอะไรที่ไม่คาดฝัน เช่น คนไข้มาไม่ได้ เราจะปรับแผนได้ทันเวลา และสามารถรับมือกับเหตุการณ์แบบนั้นได้มากกว่าการที่ไม่วางแผนอะไรไว้เลยครับ

แบ่งเวลาอย่างไรบ้าง

ปกติแล้วในแต่ละวัน ผมจะค่อนข้างแบ่งเวลาชัดเจนมากๆ โดยแบ่งเป็นส่วนของการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัย และส่วนของการพักผ่อน ในส่วนของชีวิตในมหาวิทยาลัยจะเริ่มต้นตั้งแต่เช้า 8 โมง จนถึง 4 โมงเย็น บางครั้งจะมีทำแล็ปต่อหรือมีอ่านหนังสือต่อเล็กน้อย จนถึงตอนเย็นทานข้าว และหลังจากนั้นจะเป็นช่วงเวลาพักผ่อน คลายความเครียด ผมจะไม่ค่อยนำงานแล็ป กลับมาทำที่บ้าน จะพยายามจัดการทุกอย่างให้เสร็จที่คณะฯ จะได้มีเวลานำตัวออกเองมาจากจุดความเครียดบ้าง ส่วนในเรื่องของการพักผ่อน ก็มีหลายอย่างครับ ไปหาเพื่อนบ้าง ไปเดินเที่ยวห้าง นั่งเล่นเกมส์ ทำอะไรก็ได้ที่ทำให้รู้สึกว่าตัวเองได้ผ่อนคลายจากความเครียดที่คณะบ้าง ถ้าเกิดคนเราเครียดอยู่ตลอดเวลา จากความเครียดจะเริ่มเป็นความเหนื่อยล้า และพัฒนาเป็นความรู้สึกไม่ชอบในที่สุด แต่ก็อย่าผ่อนคลายมากจนเกินไป จนถึงเวลาที่จะสอบก็มัวแต่ผ่อนคลาย ไม่ทบทวนบทเรียน แบบนั้นก็ไม่ได้นะครับ 55555

เป้าหมายในชีวิต

จริงๆ ก่อนเข้าเรียนที่นี่มา เราไม่มีเป้าหมายชีวิตอะไรเลย จบปริญญาตรีมาใบแรกแล้ว เรารู้สึกว่าเรายังไม่พอ เราอยากเรียนมากกว่านี้ อยากมีความรู้ อยากมีอนาคต มีงานที่ดีทำ จึงได้รับโอกาสในการเข้าเรียนที่คณะทันตแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดลแห่งนี้ บอกตามตรงว่า ตอนแรกๆเข้ามา เรายังไม่มีความรู้อะไรในสายทางนี้เลย เพราะว่าไม่เคยคิดฝันอยากเป็น ทันตแพทย์มาก่อนในชีวิต แต่พอเข้ามาเรียน ความคิดก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป จากความไม่รู้ กลายเป็นความอยากรู้ จนกลายเป็นความชอบ และถ้าถามเป้าหมายในชีวิตจริงๆ ก็คงจะอยากเป็นทันตแพทย์ที่ดี ที่รักษาคนไข้ด้วยความรู้ ความจริงใจ แบบที่อาจารย์ หลายๆท่านในคณะพร่ำสอนเรามาตลอดระยะเวลาหลายปีที่เรียนในคณะฯนี้ และนอกจากนี้อีกเป้าหมายเล็กๆในชีวิต ก็คงจะเป็นการได้เรียนต่อในสายงานเฉพาะทางที่ตัวเองชอบ และหากได้รับโอกาสก็คงอยากจะเป็นอาจารย์ ที่มีโอกาสถ่ายทอดวิชาความรู้ หรือมุมมองในสายอาชีพนี้ ให้แก่น้องๆ ว่าที่ทันตแพทย์ในรุ่นหลังๆ ต่อไปครับ

ขอขอบคุณอาจารย์ทุกท่านในคณะนี้ อาจารย์ทุกคน ทั้งที่สอนตั้งแต่วิชา preclinic จนถึงวิชาใน clinic มีส่วนที่ทำให้ผมได้มาถึงทุกวันนี้คอยสอน คอยให้ความรู้ คอยตักเตือน คอยช่วยเหลือ และผลักดันในทุกๆอย่าง จนผมประสบความสำเร็จและผ่านพ้นอุปสรรคต่างๆมาได้ จนเป็นทันตแพทย์ในทุกวันนี้

ขอบคุณอาจารย์ จุฬธิดา โฉมฉาย คณบดีวิทยาลัยนานานชาติ มหาวิทยาลัยมหิดล อาจารย์เป็นคนแนะนำ และเห็นถึงศักยภาพในตัวผมเอง ที่ตัวเองยังไม่เคยเห็น อีกทั้งยังคอยช่วยสนับสนุน ให้กำลังใจมาโดยตลอด

ขอบคุณเพื่อนในรุ่น รุ่นพี่ และรุ่นน้องทุกคนในคณะฯนี้ ที่ทำให้รู้ว่าเราไม่สามารถเรียนจบมาได้ด้วยตัวคนเดียวจริงๆ โดยปราศจากการช่วยเหลือจากทุกๆคน

ขอบคุณครอบครัวที่อยู่เป็นกำแพงค้ำจุนด้านหลังไว้ให้ตลอด ทำให้รู้ว่าพวกเค้าจะยืนอยู่ตรงนั้นไม่ไปไหน เมื่อไหร่ที่ผมเหนื่อย ผมแค่เดินกลับไป เอนหลังพิง ให้มีแรงเดินสู้ต่อไป

และสุดท้ายคงจะอยากขอบคุณตัวเองครับ ที่กล้าตัดสินใจที่จะเรียนต่อ ขอบคุณที่ตัวเองที่ไม่ย่อท้อในทุกๆวันที่เหนื่อย และอดทนขยันหมั่นเพียรในการฝ่าฝันสิ่งต่างๆมาจนทุกวันนี้ จนมาเป็นทันตแพทย์ในทุกวันนี้ครับ